ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22315
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Γενικές Πληροφορίες
The House on 92nd Street (1945)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Μίστερ Κρίστοφερ |
|
| Νουάρ | 88' | |
 |
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 20/03/2007 Χρώμα: Ασπρόμαυρο Ήχος: Mono Γλώσσα: Αγγλικά - Γερμανικά |
| Δημοτικότητα: 0.03 % Αξιολόγηση: n/a (<3 ψήφοι) |
|
- Υπότιτλος:Ένας τρόμος πιο θανάσιμος κι από φόνο! |
|
- Συντελεστές : |
||||
| Charles G. Booth | Συγγραφέας | ....στόρι |  | |
 | William Eythe | Ηθοποιός | ....Bill Dietrich | |
 | Lloyd Nolan | Ηθοποιός | ....George A. Briggs | |
 | Signe Hasso | Ηθοποιός | ....Elsa Gebhardt | |
 | Gene Lockhart | Ηθοποιός | ....Charles Ogden Roper | |
 | Leo G. Carroll | Ηθοποιός | ....συνταγματάρχης Hammersohn | |
 | Henry Hathaway | Σκηνοθετης | ||
| Barre Lyndon | Σεναριογράφος | |||
 | John Monks Jr. | Σεναριογράφος | ||
ΣΧΟΛΙΟ του ΚΓΠ στο [http://www.cine.gr/film.asp?id=716866&page=4]
House On 92nd Street (1945)
Λίγο πριν η Αμερική μπεί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, οι Γερμανοί πρετοίμαζαν μία "πέμπτη φάλαγγα" πρακτόρων και υποστηρικτών, οι οποίοι διασκορπισμένοι μέσα στην αχανή Αμερικανική επικράτεια, κατασκόπευαν, εκλεβαν μυστικά και δολοφονούσαν αντιπάλους τους, ακολουθώντας οδηγίες από την Γερμανία.
Σε μία τέτοια περίπτωση, που αφορούσε μεγάλης κλίμακας κατασκοπεία των Γερμανών επί των μυστικών της Αμερικανικής ατομικής βόμβας (το λεγόμενο Σχέδιο 97), μπλέχτηκε το FBI το οποίο κατόρθωσε με αναλυτική δουλειά - αλλά και ..λίγη τύχη- να εξαρθρώσει το Ναζιστικό σχέδιο και να συλλάβει τους Γερμανούς πράκτορες.
Η ταινία House On 92nd Street (1945) είναι μια "σφήνα" στο κλασικό αμερικανικό φιλμ νουάρ και, αναμφισβήτητα, το πρώτο "ντοκιμαντερ-νουαρ" κατασκοπευτικο θρίλερ της Fox, που κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία -εν καιρώ πολέμου.
Αργότερα, στηριζόμενα στο "The House on 92nd Street", άλλα "Ντοκιουμενταρίστικα-νουάρ" έργα [όπως το "Boomerang!" (Ελία Καζάν, 1947), το "Call Northside 777" (Henry Hathaway, 1948), το "Naked City" (Ζυλ Ντασέν, 1948), και η ταινία "Τ-Men" (1947)...] συνδύασαν την σεναριακή εξέλιξη με την ντοκουμενταρίστικη αφήγηση, είχαν, δηλαδή, σενάριο, ηθοποιούς και δράση.
Χρησιμοποιώντας επίφαση ρεαλισμού μέσω των επί τόπου γυρισμάτων στο Ντιτρόιτ, την Ουάσιγκτον κτλ, με αφήγηση (voice-over) στο στυλ των επικαίρων της ΥΕΝΕΔ και ερμηνείες από συνήθως δευτεροκλασάτα αστέρια του Hollywood, οι ταινίες αυτού του τύπου, αφ` ενός μεν, τόνωσαν τα πατριωτικά αντανακλαστικά των Αμερικανών, αφέτέρου δε, έκοψαν ικανοποιητικούς αριθμούς εισιτηρίων. [Κώστας ΚΓΠ 10022016](5/10)
House On 92nd Street (1945)
Λίγο πριν η Αμερική μπεί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, οι Γερμανοί πρετοίμαζαν μία "πέμπτη φάλαγγα" πρακτόρων και υποστηρικτών, οι οποίοι διασκορπισμένοι μέσα στην αχανή Αμερικανική επικράτεια, κατασκόπευαν, εκλεβαν μυστικά και δολοφονούσαν αντιπάλους τους, ακολουθώντας οδηγίες από την Γερμανία.
Σε μία τέτοια περίπτωση, που αφορούσε μεγάλης κλίμακας κατασκοπεία των Γερμανών επί των μυστικών της Αμερικανικής ατομικής βόμβας (το λεγόμενο Σχέδιο 97), μπλέχτηκε το FBI το οποίο κατόρθωσε με αναλυτική δουλειά - αλλά και ..λίγη τύχη- να εξαρθρώσει το Ναζιστικό σχέδιο και να συλλάβει τους Γερμανούς πράκτορες.
Η ταινία House On 92nd Street (1945) είναι μια "σφήνα" στο κλασικό αμερικανικό φιλμ νουάρ και, αναμφισβήτητα, το πρώτο "ντοκιμαντερ-νουαρ" κατασκοπευτικο θρίλερ της Fox, που κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία -εν καιρώ πολέμου.
Αργότερα, στηριζόμενα στο "The House on 92nd Street", άλλα "Ντοκιουμενταρίστικα-νουάρ" έργα [όπως το "Boomerang!" (Ελία Καζάν, 1947), το "Call Northside 777" (Henry Hathaway, 1948), το "Naked City" (Ζυλ Ντασέν, 1948), και η ταινία "Τ-Men" (1947)...] συνδύασαν την σεναριακή εξέλιξη με την ντοκουμενταρίστικη αφήγηση, είχαν, δηλαδή, σενάριο, ηθοποιούς και δράση.
Χρησιμοποιώντας επίφαση ρεαλισμού μέσω των επί τόπου γυρισμάτων στο Ντιτρόιτ, την Ουάσιγκτον κτλ, με αφήγηση (voice-over) στο στυλ των επικαίρων της ΥΕΝΕΔ και ερμηνείες από συνήθως δευτεροκλασάτα αστέρια του Hollywood, οι ταινίες αυτού του τύπου, αφ` ενός μεν, τόνωσαν τα πατριωτικά αντανακλαστικά των Αμερικανών, αφέτέρου δε, έκοψαν ικανοποιητικούς αριθμούς εισιτηρίων. [Κώστας ΚΓΠ 10022016](5/10)