Η ταινια παρουσιαζει την προσπαθεια μιας μεγαλοαστικης οικογενειας, που πτωχευσε, να κρατησει την αξιοπρεπεια της. Αν οχι η καλυτερη μια απο τις καλυτερες ταινιες του ελληνικου κινηματογραφου. Ο Κακογιαννης σκηνοθετει με σωστες δοσεις μελοδραματισμου, χωρις υπερβολες.
10/10
mzarkado

Μια πλουσια οικογενεια κρυβει το γεγονος οτι βρισκεται στα ορια της χρεοκοπιας και προσπαθουν να βρουν εναν πλουσιο γαμπρο για την κορη τους για να τους σωσει…
Δεν ειναι και οι Υπεροχοι Άμπερσονς αλλα ενα καλο και ξεπερασμενο (κυριως σε επιπεδο διαλογων και μελο τασεων) κοινωνικο δραμα με την ποιοτικη σκηνοθετικη σφραγιδα της πρωτης περιοδου του Κακογιαννη παρουσιαζει με ευκρινεια και ατμοσφαιρα (που νικαει τα οποια προβληματα στους ρυθμους σε ορισμενα σημεια) την αγωνιωδη προσπαθεια μιας οικογενειας πλουσιων να κρατησει το image της με φοντο τον καθημερινο αγωνα των απλων ανθρωπων με την φτωχεια και την δυστυχια. Εξαιρετικη η Λαμπετη στον πρωταγωνιστικο ρολο παιζει την μεγαλοκοπελα – θυμα στην θυσια για το γοητρο της οικογενειας της. Μερικες σκηνες που ξεχωριζουν: η μαχη / χορος των τριων γυναικων προς το φιναλε με ηχους κλασικης μουσικης και με την ταινια να μετατρεπεται τα επομενα λιγα λεπτα σε θριλερ, η Λαμπετη που χορευει, το πιτσιρικι που πεφτει κ.α.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
Άρης Μαυρέλλης