---

Far from the Madding Crowd (2015) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Μακριά από το Πλήθος
Εποχής | 119' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 25 Ιουν 2015 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 17/9/2015 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 17/9/2015 Διανομή: Odeon Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: 0.12 % Αξιολόγηση:    (7.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Παρόλο που έχει κυκλοφορήσει εδώ και 141 χρόνια, σχετικά λίγος κόσμος γνωρίζει πολλά για την ιστορία στην οποία βασίζεται η ταινία του Vinterberg «Μακριά από το Πλήθος». Γι` αυτό πριν την κριτική, θα ήθελα να εξετάσουμε εν συντομία το παρελθόν πίσω από την πλοκή του έργου. Πρώτα ο τίτλος: στα αγγλικά η λέξη «madding» σημαίνει τρελαμένο ή αν εκληφθεί ως συντομογραφία του «maddening» σημαίνει αγριεμένο. Ένας περίεργος τίτλος μετά τη θέαση ή το διάβασμα του βιβλίου, αφού παρόλο που η ιστορία λαμβάνει χώρα μακριά από πόλεις, ιδέες όπως η άσχημη ζωή στην πόλη ή η ανάγκη να ξεφύγουμε από την αστική ζωή, δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση της ταινίας.

Ο τίτλος του μυθιστορήματος του Τόμας Χάρντι προέρχεται από ένα ποίημα του 1751 από τον Thomas Gray, που αναφέρεται σε ένα νεκροταφείο στην εξοχή μακριά από τη φασαρία του Λονδίνου. Ο βρετανός συγγραφέας και ποιητής του κινήματος του νατουραλισμού Τόμας Χάρντι δημοσίευσε το μυθιστόρημα του το 1874 σημειώνοντας την πρώτη σημαντική λογοτεχνική επιτυχία του. Από εκείνη τη χρονιά και μετά, το βιβλίο του Χάρντι θεωρείται ως ένα από τα πιο ρομαντικά που έχουν γραφτεί ποτέ, ενώ έχει εμπνεύσει τη δημιουργία μουσικών CD, θεατρικών έργων, όπερας, μπαλέτου και, φυσικά, πολλών ταινιών κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Πώς όμως αυτή η, συχνά ερμηνευμένη, ιστορία μπορεί να σταθεί στο σινεμά του σήμερα;

Η φετινή μεταφορά του στον κινηματογράφο ακολουθεί το βιβλίο του Χάρντι πολύ στενά. Το σενάριο επικεντρώνεται στην Bathsheba Everdene, μια δυναμική, έξυπνη κι ανεξάρτητη γυναίκα που εργάζεται ως αγρότισσα στην επαρχία της νότιας Αγγλίας. Οι γονείς της έχουν πεθάνει προ πολλού, αλλά εκείνη μπορεί κι ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της ζωής. Όταν ένας θείος στο Έσεξ πεθαίνει, αφήνει όλη την κληρονομιά του στην Bathsheba, η οποία αναλαμβάνει να μετατρέψει τη φάρμα του σε ένα από τα καλύτερα αγροκτήματα στην περιοχή. Μη φοβούμενη τον ανδροκρατούμενο περίγυρο της, αποφασίζει ότι είναι δικαίωμά της να παίρνει τις δικές της αποφάσεις προσδοκώντας την επιτυχία.

Η Bathsheba λοιπόν ήταν μια φεμινίστρια, πριν ακόμα ο κόσμος μάθει αυτό τι σημαίνει. Και αυτό από μόνο του είναι αρκετά ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς πότε γράφτηκε το αρχικό υλικό. Υπό τη σκηνοθετική διεύθυνση του Thomas Vinterberg, το έργο είναι γυρισμένο με αξιοπρέπεια, παρέχοντας τις απαιτούμενες μεταβολές στη διάθεση μας, χωρίς ποτέ να γίνεται μελό. Εντυπωσιακό από οπτικής απόψεως, με πλάνα της αγγλικής υπαίθρου σε διάφορες ώρες της ημέρας και τη χρήση φυσικού φωτισμού στους εσωτερικούς χώρους που συχνά επιτρέπει μόνο τη θέαση των προσώπων των ηθοποιών, καταφέρνει και διατηρεί σε υψηλό επίπεδο το ενδιαφέρον σου από την αρχή μέχρι το τέλος. Παρόλα αυτά, δεν διαθέτει τίποτα που να σε εκπλήσσει. Χωρίς να υπερβαίνει, ούτε να πέφτει κάτω από τις προσδοκίες που έχουμε μπαίνοντας στην αίθουσα, είναι όμορφο στην παρακολούθηση, αλλά ποτέ συναρπαστικό.

Αν σπάσουμε την ταινία σε ένα πιο βασικό επίπεδο, το μυθιστόρημα του Χάρντι αναφέρεται σε δυο άτομα που γνωρίζονται και αρχίζουν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο με πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ τα πάντα γύρω τους αλλάζουν δραματικά. Το «Μακριά από το Πλήθος», όμως, είναι σαν να μη λειτουργεί ούτε σε αυτό το επίπεδο. Η ιστορία αγάπης είναι λες και είναι παγωμένη στον χρόνο, ενώ τα πάντα γύρω της κινούνται με ξαφνικά τραντάγματα. Και αυτό οφείλεται σε δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η Carey Mulligan. Ούτε μία στιγμή δεν σου βγάζει ότι είναι μια αυθυπόστατη και δυναμική γυναίκα. Όσες σκηνές κι αν έχει που να διατάζει και να είναι δραστήρια μοιάζουν ψεύτικες και το χειρότερο τις ντύνει με ένα πέπλο ρομαντισμού, κάτι το οποία είναι μεγάλο λάθος για την ηρωίδα την οποία υποδύεται.

Ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι το σενάριο του David Nicholls. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει συμπίεση του αρχικού υλικού, αφαιρώντας του κάθε είδος ψυχής και συναισθήματος, μετατρέποντας τις τραγωδίες σε ανούσιες ανατροπές. Κινούμενο βιαστικά από το ένα σημείο στο άλλο, το σενάριο προσφέρει λίγες στιγμές ανάσας στους χαρακτήρες πριν να έρθει το νέο πρόβλημα να βάλει φρένο στη ζωή τους. Με τη χρήση ενός λανθασμένου επαναλαμβανόμενου μοτίβου (πρόβλημα που ακολουθείται από προσωρινή λύση, που ακολουθείται από περισσότερα προβλήματα και λιγότερο ανεκτές λύσεις) δημιουργεί μια πλειάδα από σταθερά σκιαγραφημένους, αλλά αόριστα χρωματισμένους χαρακτήρες, των οποίων την ιστορία παρακολουθούμε χωρίς όμως να πολυ-νοιαζόμαστε.

Υπάρχει μια αόριστη αίσθηση σε όλο το φιλμ ότι ασχολείται με κάτι πραγματικά ουσιαστικό, χωρίς τίποτα να βγαίνει προς τα έξω προκειμένου να το λάβει ο θεατής. Κάνει σαν να πρόκειται να ζητήσει από τους θεατές να σκεφτούν, αλλά δεν τους δίνει κανένα κίνητρο για να το κάνουν. Το διακύβευμα δεν είναι αρκετά υψηλό, οι χαρακτήρες δεν είναι αρκετά πραγματικοί και η ιστορία δεν είναι αρκετά ισχυρή για να υποστηρίξει αυτό το είδος της ενδοσκόπησης. Ο καλύτερος τρόπος για να επαινέσω το «Μακριά από το Πλήθος», είναι χαρακτηρίζοντάς το διακριτικά αποτελεσματικό. Δείτε το, αλλά μην περιμένετε κάτι το σπουδαίο.

Βαθμολογία: (2/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Γιώργος Δαβίτος

---

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Μετά από το εξαιρετικό προ διετίας «Κυνήγι», το οποίο έφτασε μέχρι τα ξενόγλωσσα Όσκαρ, ο Thomas Vinterberg αναλαμβάνει την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Thomas Hardy «Far from the Madding Crowd» (1874), σε σενάριο του David Nichols («Μεγάλες Προσδοκίες», «Μια Ημέρα»). Ο δανός σκηνοθέτης αποδεικνύεται ιδιαίτερα ικανός στον χειρισμό μιας μεγάλης παραγωγής, αισθητικά και αφηγηματικά απαιτητικής. Μας προσφέρει ένα οπτικά άρτιο αποτέλεσμα, εμφανώς μελετημένων πλάνων, φωτισμών και χρωμάτων. Βασικά, κάνει ό,τι μπορεί για να διανθίσει συναισθηματικά ένα μάλλον άνευρο σενάριο…

Το «Μακριά από το Πλήθος» πάσχει από την -συχνά αισθητή στις κινηματογραφικές μεταφορές κλασικής λογοτεχνίας- αδυναμία συμπύκνωσης της πρώτης ύλης σε ένα κινηματογραφικά μεστό αποτέλεσμα. Το σενάριο μοιάζει να κάνει κακή διαχείριση χρόνου ακόμα κι αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες σκηνές που να «χτυπάνε» ως περιττές, και εντέλει αποδεικνύεται είτε ρηχό είτε διεκπεραιωτικό. Πώς μεταφράζεται αυτό στην ταινία; Οι εξελίξεις «τρέχουν» χωρίς να προλαβαίνουν να μας αγγίξουν, γιατί οι επιμέρους σκηνές και υποπλοκές δεν έχουν το χρόνο να αποκτήσουν αρκετό βάθος, και η ιστορία φαντάζει ως ένα πολύ πιο εύπεπτο και… «κοριτσίστικο» απ` ό,τι θα ήθελε ρομάντζο. Αυτό οφείλεται εν μέρει και στο γεγονός ότι πολλές από τις εξελίξεις πυροδοτούνται από τυχαία ή ελάχιστης δραματικής σημασίας γεγονότα. Εκεί που υποτίθεται πάντως πως εστιάζει το φιλμ είναι ο (περίπου) ανομολόγητος έρωτας των Carrey Mulligan και Matthias Schoenaerts, που χτίζεται μεθοδικά καθ` όλη τη διάρκεια. Ούτε κι αυτός όμως σκιαγραφείται ουσιωδώς, αφού η κάθε (σύντομη) συνάντηση και κουβέντα των δύο χαρακτήρων μοιάζει περισσότερο με υπενθύμιση της κατεύθυνσης της ιστορίας παρά με πραγματικό χτίσιμο κάποιου δραματικού υποβάθρου.

Ομολογουμένως, η προσεγμένη σκηνοθεσία προσδίδει μια λυρικότητα στο εγχείρημα και, μαζί με τις ερμηνείες, μπορεί ως ενός σημείου να ξεγελάσει το θεατή σε μια συναισθηματική ένταση. Ιδίως η Carrey Mulligan, που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο καταπληκτική ηθοποιός είναι (δυναμισμός και αθωότητα γίνονται ένα στο πρόσωπό της), κερδίζει γρήγορα τις εντυπώσεις και τον θεατή. Όσο κι αν θέλεις να ενδιαφερθείς, όμως, η απουσία δραματικού βάρους σε μία κατά τα` άλλα εξαιρετικά δραματική ιστορία εμποδίζει το φιλμ να ξεχωρίσει από τη μέση ταινία εποχής, που θα βρει το κοινό της μεν, αλλά δεν θα μείνει αξέχαστη σε κανέναν.

Βαθμολογία: (2.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.