Μιλάμε για μια εξαιρετική ταινία. Ο αγαπητός αρθρογράφος τα είπε όλα. Με κάποιον τρόπο νομίζεις ότι βρίσκεσαι εκεί, δίπλα στον πρωταγωνιστή. Όσο για τον Ρέντφορντ, τα λόγια είναι περιττά. Απλά, συγκλονιστικός. Ο αγαπητός αρθρογράφος τα είπε όλα στην κριτική του.

Μια ακόμα ταινία επιβίωσης που κινείται στο ίδιο μήκος με τα "127 ώρες","Gravity","Buried,"ο ναυαγός" όπου υπάρχει ένας πρωταγωνιστής για να κρατά όλη την ταινία. Ενδιαφέρουσα και ρεαλιστική που όμως απαιτεί υπομονή αφού ο θεατής μπροστά του έχει μόνο εικόνες. Το τελευταίο 20λεπτο είναι το αποκορύφωμα του ενδιαφέροντος.

Μία ταινία φαινομενικά τύπου "ντοκιμαντέρ". Λέω φαινομενικά γιατί μάλλον πρόκειται για ένα προσωπικό έργο για τον Redford που πιθανώς επέλεξε να την παίξει για να εκφράσει πώς νιώθει σε αυτή τη στιγμή της ζωής του.

Με έναν και μόνο ηθοποιό και προφανώς χωρίς συνομιλίες, αποκτά βάθος και σημασία εάν την δεις "μεταφορικά". Σίγουρα τα άτομα μέσης και άνω ηλικίας θα είναι ευκολότερο να κάνουν αυτό το βήμα.

Εμένα με πίεσε πολύ ψυχολογικά σε σημείο που όταν βγήκα είπα από αντίδραση ότι δεν μου άρεσε, αλλά τελικά κατάλαβα ότι δεν το εννοούσα και ότι θα είναι μία από τις ταινίες που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Πολυ ωραια ταινια με αγωνια και μεγαλο ενδιαφερον για τον θεατη, παρ οτι υπαρχει μονο ο ρεντφορντ, που κραταει ομως επαξια το επιπεδο της