ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22307
- Αριθμός συν/τών: 759912
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Kill Bill: Vol. 2 (2004)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Kill Bill Vol. 2 - Γνωστό και ως: Quentin Tarantino`s Kill Bill: Volume Two |
|
Δράση | 136' | ![]() |
|
![]() |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 30 Απρ 2004 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 23/11/2004 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Καντονεζικά - Μανδαρινικά - Ισπανικά |
![]() |
Δημοτικότητα: 0.21 % Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Υπότιτλος:Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. |
- Κριτική από το Cine.gr:
Σάββατο 1 Μαΐου 2004 - 00:58

Η σύνδεση των δυο φιλμ γίνεται επιτυχημένα στις πρώτες σεκάνς οι οποίες είναι υπέροχα ενδεδυμένες σε μαυρόασπρες αποχρώσεις, προμηνύοντας ότι το movie-genre tribute του Tarantino θα συνεχιστεί αμείωτα και στο βου μέρος της διλογίας… Μην ξεχνάμε ότι η ταινία ουσιαστικά δεν εκτυλίσσεται στον πραγματικό κόσμο αλλά σε μια all-time movie πραγματικότητα και αυτό από μόνο του ίσως να ξεδιαλύνει πολλές απορίες… Εδώ, το γιαπωνέζικο anime (θυμηθείτε το υπέροχο κινούμενο στο 1) απουσιάζει δίνοντας τη θέση του σε μια πιο δυτική προσέγγιση καθώς όλα εκτυλίσσονται σε αμερικανικές έρημους… Στην έρημο λοιπόν, η Bride συναντά τον Budd (Michael Madsen) και ο Tarantino αιφνιδιάζει καθώς το καλά ακονισμένο σπαθί της μοιάζει old-story μπροστά στο shotgun του Budd… Συνειρμικά φέρνοντας στο νου μια διάσημη σκηνή από Indiana Jones, όπου ένας επικίνδυνος διώκτης του Indy, τον απειλεί άμεσα με μαστίγιο και εκείνος απλά βγάζει ένα πιστόλι και τον σωριάζει… Όπως και ναχει, ο Tarantino, το διασκεδάζει χαρακτηριστικά με περισσότερους διάλογους αυτή τη φορά, διανθισμένους από εξαιρετικό χιούμορ (σήμα-κατατεθέν του) και με μια τάση να ξεδιπλώσει περισσότερο τον κόσμο των ηρώων του…
Και ενώ στο 1, η δράση ήταν κραυγαλέα, με φοβερές μάχες, και στάμπες αίματος παντού στην κιτρίνη φόρμα α λα Bruce Lee της Thurman, εδώ έχουμε μια μεγάλη αλλαγή στο ύφος… Ο ερχομός στην επιφάνεια, της ιστορίας της με το Bill, φέρνει μαζί του και την πιο μαλακή της πλευρά και αυτό επιτρέψτε μου, με ξενέρωσε αρκετά… Καθώς έχεις την αίσθηση ότι ο ρυθμός από ένα σημείο και μετά έχει πολλά κενά και οι συγκρίσεις με το ..διαολεμένο από αυτή την άποψη, 1, είναι αναπόφευκτες… Η pop-splatter αισθητική και η αχαλίνωτη τρέλα που διακατείχε το 1, εδώ δίνει τη θέση της σε λιγότερες δόσεις των πρώτων και περισσότερους (ευφάνταστους, παρόλα αυτά) διάλογους και πίσω από αυτά ξεπηδά και ένα σενάριο με την μητρική στοργή της Bride να αντιπαρέρχεται με την αιμοδιψή της φύση που όλοι λατρέψαμε…

Συνολικά όμως, η διλογία του Kill Bill είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα του Tarantino και όσο και αν το τέλος της δεν θα επιζήσει στη μνήμη μας, τα υπόλοιπα 3/4 της περιείχαν σκηνές ανθολογίας και μια αξιαγάπητα διαολεμένη καρτουνίστικη διάθεση (και τρέλα) και πολλές δόσεις έξυπνου χιούμορ το οποίο δε χορταίνουμε… Και πώς να μην εκτιμήσεις το πιο movie-loving πόνημα από έναν τόσο ιδιαίτερο και αγαπημένο κινηματογραφιστή…
Βαθμολογία:








Μιχάλης Χαραλαμπάκης
Παρασκευή 23 Απριλίου 2004

Frederic and Mary Ann Brussat, Spirituality and Health
Το δράμα της υποφαινομένης
Πρίν το παρόν μου πόνημα διάβασα πολλές κριτικές για το Kill Bill 2. Παρέθεσα το πιο πάνω απόσπασμα των κ.κ. Frederic και Mary Ann Brussat γιατί μου φάνηκε ένα από τα πιο αστεία και γιατί πρέπει να ευθυμήσω λίγο... από το πρωί που είδα το Kill Bill 2 νιώθω τα πιο βασανιστικά γλυκόπικρα συναισθήματα: τα ίδια που νιώθεις όταν βλέπεις έναν νεανικό σου έρωτα (όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο κλπ...) ή όταν βάζεις εσκεμμένα την γλώσσα σου πάνω στο σφράγισμα που έκανες λίγο πιο πριν... Και όλα αυτά γιατί δεν έχω τίποτα πλέον να περιμένω από την φετινή κινηματογραφική σεζόν, ίσως τίποτα και από την επόμενη. Δεν έχω τίποτα πλέον να ελπίζω. Μπας και ήταν το The return of the king αυτό που προσδοκούσα με αγωνία; No way, ειδικά αφού είδα τις ζογκλερικές αυθαιρεσίες του Jackson πάνω στο κλασσικό βιβλίο του Tolkien στο The two towers. Μπας και είναι ο Spiderman 2 αυτός που περιμένω; Όχι, όχι και πάλι όχι. Από τον περσινό Οκτώβριο που είδα το Kill Bill 1 τα βράδια καθόμουν και σκεφτόμουν πότε θα αξιωθώ να δω και την συνέχεια, πότε ο Tarantino και η Miramax θα με βγάλουν από την μιζέρια της άγονης αναμονής... Κατέβαζα για 3 μέρες από παράνομα sites το Kill Bill 1 με πολύ κακή ποιότητα, αγόρασα «μαύρο» OST από μαύρο πλανόδιο, αγόρασα «μαύρο» copy της ταινίας από το Πακιστανό αδέρφι του, ξημερώθηκα στην πόρτα του HMV την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του DVD, σύρθηκα, έκλαψα, αγωνίστηκα στήθος με στήθος να αρπάξω την κόπια... και περίμενα... Περίμενα να δω αν τελικά η Bride θα καθαρίσει όλα τα τρωκτικά...

Η Bride έχει αφήσει ήδη μισοτελειωμένη την εκδίκησή της στο 1. Η DiVAS μπορεί ήδη να θρηνεί δύο μέλη -την O-Ren Ishii και την Vernita Green αλλά η Bride έχει πολύ δρόμο ακόμα. Αρχικά πρέπει να ξεπαστρέψει τον αδερφό του Bill, τον Budd καθώς και την τρελή Elle Driver που αντίστοιχα την μισεί θανάσιμα... Στο ξηρό και western-like τοπίο του Τέξας, θηριώδεις μάχες θα ακολουθήσουν πριν η Bride κατορθώσει να βρει το κρυσφήγετο του Bill. Μα εκεί μια μεγάλη έκπληξη την περιμένει -η κόρη της.
Οι ηθοποιοί
Ο Tarantino είναι ερωτευμένος με την Thurman –πλατωνικά ή όχι δεν είναι κάτι που έχει ερευνηθεί... Παρομοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, αυτήν με την Marlene Dietrich, τον εαυτό του με μια geek ρεπλίκα του Josef Von Sternberg και στηρίζει ολόκληρη την ταινία πάνω της. Και η Thurman τον αποζημιώνει όμως. Και είναι απορίας άξιο το πώς η αψεγάδιαστη εμφανισιακά αλλά επιπέδου «Λάμψης» υποκριτικά Venus στο The adventures of baron Munchausen, μεταμορφώθηκε στην πιο αποτελεσματική φονική μηχανή μετά την Weaver στο Kill Bill… Πολυγραφότατη η Thurman, αποτελούσε πάντα χάρμα οφθαλμών ακόμα και σε αποτυχίες όπως το The Avengers και το Batman and Robin. Στο Kill Bill 2 όπως και στο 1 παραμένει όμορφη αλλά ταυτόχρονα είναι κάτι παραπάνω -η πεμπτουσία της Bride. Δεν μπορείς να την σκεφτείς με άλλο πρόσωπο. Μια ψευτο-σέξυ Bride με χείλια ροφού Jolie ή μια Loreal–γιατί σας αξίζει Jovovich δεν θα ήταν απλώς γελοιότητα, θα ήταν ιεροσυλία. Καμιά δεν μπορούσε να αποδώσει καλύτερα τον ψυχρό διεκπεραιωτισμό, το κινητήριο πάθος, την ψυχική οδύνη της έκπτωτης killer bee από την Thurman.

H ταινία.
Πραγματικά το Kill Bill 2 –ή απλά Vol.2 που είναι και ο τίτλος αρχής- είναι πολύ διαφορετικό από το Kill Bill 1. Η βία είναι πολύ λιγότερη, το splatter πολύ μειωμένο και τα αποθέματα (έστω και σε black and white) ντοματοχυμού μας τελείωσαν στο 1 -κάτι που έκανε να αναστενάξουν με ανακούφιση οι λιγόψυχοι θεατές και σύσσωμοι οι κριτικοί (που ήταν ανέκαθεν λιγόψυχοι)... Έτσι, η αντικατάσταση της trademark ταραντινικής βίας με τον trademark ταραντινικό διάλογο ήταν μια αλλαγή που έγινε δεκτή ευχάριστα από το ελαφρώς σοκαρισμένο (λέμε τώρα...) και πολιτικώς ορθό κοινό. Όχι όμως ότι ο

Βαθμολογία:









Βασιλική Πολυχρονοπούλου
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2004
![]() |

Στο Ράφι – Δυστυχώς ναυαγήσαμε, αξιότιμε κύριε Tarantino! Αυτά είναι τα δυσάρεστα αποτελέσματα του να παίζεις με την φωτιά μετατρέποντας μια απλά συμπαθή σεναριακή ιδέα σε τετράωρο έπος και μάλιστα χωρισμένο σε δύο εντελώς διαφορετικές χρονικά ταινίες. Φυσικά για την ανοησία του Tarantino (και βέβαια της Miramax) δεν περιμένω καμία δικαιολογία και δεν νομίζω ποτέ να δοθεί με ειλικρίνεια μια απάντηση στο φλέγον ερώτημα. Αρκεί και μόνο το γεγονός πως - άσχετα αν δεν θέλει να το παραδεχτεί η παραγωγός – η διλογία του Kill Bill υπήρξε μια παταγώδης αποτυχία. Λιγότερο καλλιτεχνικά, αφού το πρώτο κομμάτι σώνει κάπως την παρτίδα αλλά κυρίως εμπορικά αφού το κοινό έχει κρίση και δεν προτιμά τις κινηματογραφικές ταινίες σε συνέχειες. Και φυσικά αυτά τα περί δύο διαφορετικών ταινιών που ακούγονται είναι το λιγότερο κουταμάρες…

Disc – Με ευκολία θα μπορούσα να πω την λέξη «ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ». Πρέπει να είναι η Ελλάδα η τελευταία χώρα που κυκλοφόρησε η ταινία – δίχως καμία ευθύνη της διανομέως εταιρίας Audiovisual – κοντά 4 μήνες μετά από την κυκλοφορία του δίσκου στην πολιτισμένη Ευρώπη.

Βέβαια σε κανένα σημείο ακόμη και αυτή η DTS δεν πλησιάζει τα επίπεδα της πρώτης ταινίας που διέθετε εξαιρετική μίξη ήχου αλλά και - το πιο σπουδαίο – ένα απίθανο σάουντρακ. Οπτικά αν εξαιρέσω τον (τεχνητό, μάλλον) κόκκο των ασπρόμαυρων πλάνων η ταινία αναπαράγεται περίφημα και δίχως πολλά και εμφανή προβλήματα.

Μμμμ… - Ειλικρινά, όσο περισσότερο παρακολουθώ το Volume Two, άλλο τόσο εκτιμώ πιο πολύ το One. Μήπως όταν θα βγει το Special Edition να κυκλοφορούσε και μια ακόμη εκδοχή που θα περιέχει αυτούσιο το πρώτο μέρος με δέκα πρόσθετα λεπτά από το δίχως καμία έμπνευση και μελέτη συνέχεια του?
KILL BILL: VOL. 2 – ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ΕΙΚΟΝΑ – ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ΗΧΟΣ – ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() EXTRAS – ![]() ![]() |

Γιώργος Ζερβόπουλος (CineDVD)
Πολύ απλά μία εξαιρετική ταινία...
πανάξιο sequel της πρώτης...
η σκηνή του τάφου και η μουσική της με ανατριχιάζουν ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ... αυτό θα πει σινεμά, προς γνώση και συμμόρφωση...
απερίγραπτη...
anfield09...
πανάξιο sequel της πρώτης...
η σκηνή του τάφου και η μουσική της με ανατριχιάζουν ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ... αυτό θα πει σινεμά, προς γνώση και συμμόρφωση...
απερίγραπτη...
anfield09...
Πολυ μεγαλη ταινια, απο αυτες που θα στιγματισουν την ιστορια του σινεμα για πολλους λογους.
Η συνεχεια ειναι καλυτερη απο την πρωτη, εχει ποιοτικοτερα και πιο εντονη μουσικη και το `κακο` παιδι του αμερικανικου σινεμα καταφερνει να `παιξει` οπως θελει συναισθηματικα το θεατη. Όσο και αν θελετε να του αντισταθειτε, η παραδοση ανευ ορων ειναι σιγουρη...
Κορυφαιες ερμηνειες, μοναδικη κλιμακωση. Μια μεγαλη δημιουργια απο εναν σκηνοθετη που νομιζω οτι ειναι και ο σημαντικοτερος κινηματογραφικος δημιουργος της εποχης του!
ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ!
Amphipolis
Η συνεχεια ειναι καλυτερη απο την πρωτη, εχει ποιοτικοτερα και πιο εντονη μουσικη και το `κακο` παιδι του αμερικανικου σινεμα καταφερνει να `παιξει` οπως θελει συναισθηματικα το θεατη. Όσο και αν θελετε να του αντισταθειτε, η παραδοση ανευ ορων ειναι σιγουρη...
Κορυφαιες ερμηνειες, μοναδικη κλιμακωση. Μια μεγαλη δημιουργια απο εναν σκηνοθετη που νομιζω οτι ειναι και ο σημαντικοτερος κινηματογραφικος δημιουργος της εποχης του!
ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ! ΑΞΙΟΣ!
Amphipolis

Η ΤΑΙΝΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΠΩΣ ΑΝΙΑΡΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ VOL.1.ΟΙ ΕΡΜΕΙΝΙΕΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ,ΟΜΩΣ ΛΕΙΠΕΙ Η ΑΓΩΝΙΑ,ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΟΥΣΙΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΜΩΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ.Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΣΤΟ 1 ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ.ΓΕΝΙΚΑ ΗΤΑΝ ΜΕΤΡΙΑ ΣΑΝ ΤΑΙΝΙΑ.H THURMAN ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ,Η ΣΚΗΝΗ ΣΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ(ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ)ΦΟΒΕΡΗ!Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΧΑΛΑΕΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΡΙΞΕΤΕ Κ ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΣΜΟΥΡΙΤΟ.ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΠΡΩΤΗ ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ...ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ...
A.G
A.G

αντιλαμβανομαι οτι το επομενο βημα του Ταραντινο θα μπορουσε να ειναι μονο μια τετοια ταινια (οπως το μεθεπομενο θα ειναι μια manga ταινια) αλλα δε μπορω να πω οτι ηταν η καλυτερη του ever...
ναι ειναι μαστορας στον τροπο που καταφερνει και τα ανακατευει ολα (σπαγγετι γουεστερν και κουνγκ φου) αλλα μεχρι το πρωτο διαλλειμα εριξα και μερικα χασμουρητα, οχι οτι δε γελασα με την εκπαιδευση της Ουμα στον Παι Μει (or wahatever), αλλα κι εκει το παρακανε και γελουσε κι η κουτση μαρια
μετα το διαλλειμα και την επιθεση στα ποπ κορν με εξτρα βουτυρο βρηκα μερικα συν: η ουμα ηταν πιο ανετη σε σχεση με το Ι (πραγμα περιεργο αφου γυριστηκαν μαζι...), η σκηνη μαχης ουμα - χανα ηταν σκηνη ανθολογιας (χιχι ο κοσμος σχεδον χειροκροτησε ) πολυ καλος και ο ντ. καρανταιν στο μπλα μπλα εκει στο τελος (που θυμισε ολους αυτους τους "ανουσιους" διαλογους made by Q στυλ royale with cheese που λατρευουμε) αλλα ολοι οι υπολοιποι δεν ειχαν το απαραιτητο hype.
απο μουσικη ακουσαμε ελαχιστα! θα κυκλοφορησει soundtrack ?
προσωπικα πιστευω αν ειχε γινει ΜΙΑ ταινια (3 ωρη προφανως) θα μου ειχε πεσει η γλωσσα... με μια μπορει να μιλουσαμε για ταραντινικο επος, με δυο ταινιες μιλαμε για ελλειψεις....
TONOYΣ ΘΑ ΔΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ??
morgan
ναι ειναι μαστορας στον τροπο που καταφερνει και τα ανακατευει ολα (σπαγγετι γουεστερν και κουνγκ φου) αλλα μεχρι το πρωτο διαλλειμα εριξα και μερικα χασμουρητα, οχι οτι δε γελασα με την εκπαιδευση της Ουμα στον Παι Μει (or wahatever), αλλα κι εκει το παρακανε και γελουσε κι η κουτση μαρια
μετα το διαλλειμα και την επιθεση στα ποπ κορν με εξτρα βουτυρο βρηκα μερικα συν: η ουμα ηταν πιο ανετη σε σχεση με το Ι (πραγμα περιεργο αφου γυριστηκαν μαζι...), η σκηνη μαχης ουμα - χανα ηταν σκηνη ανθολογιας (χιχι ο κοσμος σχεδον χειροκροτησε ) πολυ καλος και ο ντ. καρανταιν στο μπλα μπλα εκει στο τελος (που θυμισε ολους αυτους τους "ανουσιους" διαλογους made by Q στυλ royale with cheese που λατρευουμε) αλλα ολοι οι υπολοιποι δεν ειχαν το απαραιτητο hype.
απο μουσικη ακουσαμε ελαχιστα! θα κυκλοφορησει soundtrack ?
προσωπικα πιστευω αν ειχε γινει ΜΙΑ ταινια (3 ωρη προφανως) θα μου ειχε πεσει η γλωσσα... με μια μπορει να μιλουσαμε για ταραντινικο επος, με δυο ταινιες μιλαμε για ελλειψεις....
TONOYΣ ΘΑ ΔΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ??
morgan

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.