---

Mary Poppins (1964) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Μαίρη Πόππινς
Μιούζικαλ | 139' |
	Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 28/4/1999 Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: (Dolby) Stereo Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: 0.10 % Αξιολόγηση:    (8.27/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Είναι supercalifragilisticexpialidocious! - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Super-cali-fragilistic-expiali-docious!


Μια ταινία που δεν είχα κάτσει να δω ποτέ μου, είναι το μιούζικαλ που ακούει στο πασίγνωστο όνομα Mary Poppins. Αυτές τις γιορτές όμως βρήκα την ευκαιρία και έγινε κι αυτό! Σίγουρα οι παλιότεροι δεν χρειάζονται τα δικά μου σχόλια για το έργο. Οπότε θα ασχοληθούμε με κάποιες παράπλευρες ιστορίες, όπως το ότι αποτέλεσε την πρώτη ταινία μετά τη Χιονάτη και τους 7 νάνους του `37 στην οποία ο Walt Disney παραβρέθηκε στην επίσημη πρεμιέρα της. Ξέρατε επίσης ότι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν σκεφτεί αρχικά ότι θα ταίριαζε στην «αυστηρή» Bette Davis; Η Julie Andrews, απ`την άλλη, περίμενε να πάρει το ρόλο της Ελάιζα Ντουλίτλ στο Ωραία μου Κυρία, αλλά όταν αυτός πήγε ως γνωστόν στην Audrey Hepburn, αποφάσισε να συμμετάσχει στο έργο του Ντίσνεϋ. Κάποια στιγμή, ο Robert Wise με το σεναριογράφο Ernest Lehman επισκέφθηκαν το σετ που γυριζόταν η ταινία και, αφού είδαν την πρωταγωνίστρια εν δράση, αμέσως σκέφθηκαν να την προσλάβουν για τη «Μελωδία της ευτυχίας». Ο σκηνοθέτης Robert Stevenson είχε αρχίσει από πριν αλλά και μετά από αυτήν την ταινία ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με έργα της Disney. Η χαρούμενη αυτή οικογενειακή ταινία που υμνεί τη ζωή και τη χαρά ήταν τελικά υποψήφια για δεκατρία όσκαρ. Κέρδισε τα εξής πέντε: πρώτου γυναικείου ρόλου φυσικά για την υπέροχη Julie Andrews (που έγινε αμέσως παγκόσμια σταρ), ειδικών εφέ, μοντάζ, μουσικής και τραγουδιού για το "Chim Chim Cher-ee".

Ζήσης Μπαρτζώκας (5Χ5 on Classic by Zisis: Christmas Fantasy!)

---

Supercaligragilisticexpialidocious!

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε, δυστυχώς, προ πολλού αφήσει την εκπληκτική εκείνη ηλικία κατά της διάρκεια της οποίας η μαγική αυτή λέξη μας ήταν απολύτως κατανοητή. Τώρα λειτουργεί απλώς ως υπενθύμιση των πραγμάτων που είναι ουσιαστικά στην ζωή και του χιούμορ που είναι απαραίτητο για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της. Και η ταινία είναι πάντα παρούσα και έτοιμη να τα επαναπροσδιορίζει.

Λατρεμένο μιούζικαλ, πολυβραβευμένη και λαμπρή στιγμή του πιο μυθικού στούντιο στην ιστορία του κινηματογράφου: του στούντιο της Walt Disney. Σημάδεψε ανεξίτηλα τις καριέρες όλων των συντελεστών της που με το σύνολο του ταλέντου τους έδωσαν πνοή στις παιδικές φαντασιώσεις και όραμα στους μεγαλύτερους.Η ταινία αποτελεί την κινηματογραφική εκδοχή, και για να είμαστε ακριβείς την μιούζικαλ εκδοχή, του διάσημου διεθνώς παιδικού(;) μυθιστορήματος της P.L. Travers(μπορείτε να το αντιληφθείτε ως πρόγονο του Harry Potter - η συγγραφέας άλλωστε του Potter βάδισε στα δοκιμασμένα ήδη από την Travers μονοπάτια της χρήσης μαγικών στοιχείων στην παιδική λογοτεχνία, για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους) που συνέλαβε την φυσιογνωμία της πολυαγαπημένης –και απολύτως σοφιστικέ- γκουβερνάντας, το 1934.

30 χρόνια αργότερα ο Walt Disney οραματίζεται την κινηματογραφική διασκευή του έργου, του οποίου τα δικαιώματα κρατούσε στα χέρια του. Το εγχείρημα είναι προκλητικό καθώς το studio ετοιμάζεται για μία υπερπαραγωγή μεγάλης διάρκειας της οποίας οι απαιτήσεις ξεπερνούν κατά αυτές των 70-80λεπτων ταινιών που κατά κύριο λόγο γυρίζονταν μέχρι τότε. Η σκηνοθεσία του έργου ανατίθεται στον Robert Stevenson (η καριέρα του κυρίως χαρακτηρίστηκε από φιλμ – παραμύθια που ποτέ δεν την απογείωσαν, μία άλλη γνωστή ταινία του είναι το Bedknobs and Broomsticks, μεταφορά του βιβλίου της Mary Norton) ο οποίος με ένα όχι απλώς εκλεκτό αλλά κυρίως ταιριαστό επιτελείο συνεργατών έφερε το γνωστό αποτέλεσμα. Μία ταινία δηλαδή που έσπασε τα ταμεία και σάρωσε τα academy awards.

Η Mary Poppins είναι μία practically perfect γκουβερνάντα που την φέρνει ο άνεμος στο σπίτι των Banks για να αναλάβει την φύλαξη και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της οικογένειας. Η οικογένεια - μία τυπική εγγλέζικη οικογένεια του 1910- αποτελείται από έναν αυταρχικό και αδιάφορο πατέρα, μία γλυκιά και χωρίς θέληση μητέρα που προσπαθεί να ανακτήσει την χαμένη της αυτοπεποίθηση μέσα από την εμπλοκή της με τις περίφημες σουφραζέτες και δύο παιδιά τον Michael και την Jane διψασμένα για στοργή και κυρίως για ενδιαφέρον. Φυσικά απαραίτητη η παρουσία του υπηρετικού προσωπικού. Η Mary Poppins συστήνει στα παιδιά κόσμους μαγικούς και τα οδηγεί σε ανακαλύψεις συγκλονιστικές που θα διαμορφώσουν τον τρόπο σκέψης τους καθοριστικά. Σύντροφος τους σ’ αυτό το ταξίδι που μοιάζει με μία πρωτόλεια αναζήτηση στοιχείων αυτοσυνειδητοποίησης και αυτογνωσίας, ο Bert, ένας καλοκάγαθος πολυτεχνίτης του οποίου η πολύπλοκη σχέση με την Mary εμπεριέχει τον θαυμασμό, την στοργή, την συντροφικότητα αλλά και στοιχεία έρωτα. Η απαρχή της σχέσης τους δεν διευκρινίζεται ποτέ ούτε φυσικά και προδιαγράφεται το τέλος της.

Για τον ρόλο της θρυλικής γκουβερνάντας επιστρατεύεται η Julie Andrews, νεαρό αστέρι του Broadway με μέλλον στο μουσικό θέατρο –και κινηματογράφο όπως έμελλε να αποδειχθεί- που τελούσε υπό το κράτος τρομερής απογοήτευσης και εκνευρισμού καθώς είχε μόλις χάσει τον ρόλο της Elisa Doolittle στο My Fair Lady. Η Audrey Hepburn κέρδισε στο φώτο φίνις έναν ρόλο που ίσως δικαιωματικά ανήκε στην η Julie, η οποία τον ερμήνευε και στην σκηνή του Broadway. Η Andrews φανερά απογοητευμένη που μία ηθοποιός χωρίς τις δικές της φωνητικές ικανότητες, της πήρε τον αβαντοδόρικο ρόλο της ωραίας κυρίας, αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τον ρόλο της Mary Poppins με χαρά. Λαμπρή παρουσία, αστείρευτη εκφραστικότητα καθαρή σαν κρύσταλλο φωνή ερμηνεύει έναν academy award winning ρόλο και δικαιώνεται. Για την ακρίβεια αποζημιώνεται με ένα αγαλματάκι για την ερμηνεία της που θα θυμίζει εσαεί ότι υπήρξε το αδιαφιλονίκητο αστέρι των μιούζικαλ.

Ο Dick Van Dyke, ένας όχι κατεξοχήν κινηματογραφικός ηθοποιός, δράττεται της ευκαιρίας να συνδέσει την μοναδική κωμική του περσόνα με ένα από τα all time classic musicals. Το δίδυμο είναι, αν μη τι άλλο, απολύτως αποδοτικό. Η αξιοπρεπής και συγκρατημένη φιγούρα της Mary Poppins δένει εξαίρετα με την σαφώς επηρεασμένη από τον Stan Laurel (Λιγνό) κινητική προσέγγιση του Bert από τον Van Dyke.Ο Dick Van Dyke ένας από τους καθαρόαιμους εκπροσώπους της αμερικανικής κωμικής σχολής, δίνει πνοή στον Bert και ταυτόχρονα δημιουργεί μία εκλεκτή καρικατούρα. Αυτήν του γηραιού διευθυντή της Τράπεζας. Η παρουσία είναι σαφώς ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους ηθοποιούς και στα cartoons ( που αυτή την προ Rabbit εποχή αιφνιδιάζει). Αξιομνημόνευτη η χορευτική ρουτίνα με τους πιγκουΐνους στην ούτως ή άλλως αξιομνημόνευτη σεκάνς της εκδρομής στην εγγλέζικη εξοχή.

Ο David Tomlinson ενσαρκώνει τον αυστηρό αλλά και ευαίσθητο πατέρα των παιδιών που ανακαλύπτει σταδιακά ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές του. Ο Tomlinson, προσωπικός φίλος του Disney έδεσε την καριέρα του με το studio και αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ηθοποιούς χαρακτήρων. Η Mary Poppins ήταν αναμφισβήτητα η καλύτερή του στιγμή. Η Glynis Johns ερμηνεύει με χάρη τον ρόλο της σουφραζέτας μητέρας Banks. Η ηθοποιός με την χαρακτηριστική φωνή έμελλε να γίνει γνωστή από αυτόν τον ρόλο που όμως δεν κατόρθωσε να αναδείξει τις αρετές της. Πιθανώς η ίδια να προτιμούσε να όφειλε την υστεροφημία της στην ταινία του Zinnemann που της χάρισε και μία υποψηφιότητα για καλύτερη ερμηνεία, το Sundowners.

Το φιλμ επενδύθηκε μουσικά από τους αδελφούς Sherman (Richard & Robert) μόνιμων συνεργατών του στούντιο. Έγραψαν και τα δεκατέσσερα εκπληκτικά τραγούδια του φιλμ και αποκόμισαν για αυτό τους το πόνημα 2 academy awards για best music score και best song (Chim –Chim – Cheree). Φήμες θέλουν την Pamela Lyndon Travers να δίνει την ολοκληρωτική της συγκατάθεση για την κινηματογραφική απόδοση του βιβλίου της όταν άκουσε την υπέροχη μουσική των δύο αδελφών. Πέραν τούτου οι Sherman έγραψαν ένα τραγούδι που έμελλε να στοιχειώσει την ζωή του Disney για τα δύο επόμενα και τελευταία χρόνια της ζωής του, το Feed the birds. Αυτός ο ύμνος στην ανθρωπιά άγγιξε τον επικεφαλής του στούντιο – οι Ερινύες πάντοτε έχουν την τελευταία λέξη- και λέγεται ότι το άκουγε κάθε μέρα μέχρι το τέλος της ζωής του που δεν ήταν και μακριά. Οι Marc Breaux και Dee Dee Wood θα εμπνευστούν από την μουσική τις ιδιαίτερες χορογραφίες του φιλμ, στις οποίες αποτυπώνεται πλήρως η κωμική διάσταση των ηρώων. Οι δύο χορογράφοι θα ξανασυνεργαστούν με την Andrews στην Μελωδία της Ευτυχίας με εξίσου λαμπρά αποτελέσματα. Η Mary Poppins είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους.

Πέραν του διασκεδαστικού περιτυλίγματος, διαθέτει μηνύματα που η ανάγνωσή τους απαιτεί μία δεύτερη λίγο πιο διεισδυτική ματιά. Το φιλμ έχει την εξής ιδιομορφία. Ενώ μοιάζει να παρουσιάζει την εγγλέζικη κοινωνία του 1910, όταν η αυτοκρατορία ήταν ακόμη δυνατή και οι άνδρες καλά κρατούσαν τα σκήπτρα της εξουσίας τους εντός και εκτός σπιτιού, στην πραγματικότητα οι πολιτικές και κοινωνικές του προεκτάσεις αναφέρονται στην αμερικανική κοινωνία του 1960 που βιώνει μία επανάσταση σαρωτική σε ότι αφορά τις σχέσεις των ανθρώπων, είτε πρόκειται για γονείς και παιδιά είτε πρόκειται για ερωτικές σχέσεις. Το κατεστημένο θεωρεί επικίνδυνους τέτοιους κλυδωνισμούς και η ταινία αποτελεί μία απεγνωσμένη προσπάθεια να ενισχυθεί ο θεσμός της οικογένειας που αμφισβητείται τα μάλα κατά την δεκαετία του 60. Ο θεσμός της οικογένειας οφείλει να παραμείνει αλώβητος και να σταθεί στο ύψος του, ει δυνατόν και χωρίς δεκανίκια!

Τελικά, ανεξάρτητα από το πόσο αθώα και απολιτικά μπορεί να μοιάζουν τα φιλμ του Disney δεν παύουν να καταφεύγουν σε συγκεκριμένη ιδεολογική προπαγάνδα, κλίνουσας κυρίως προς το καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνίας το περίφημο american dream. Παράλληλα όμως με αυτήν την προπαγάνδα παραμένουν ορατά και στοιχεία επανάστασης που στόχο έχουν να αφυπνίσουν τους θεματοφύλακες της αμερικανικής κοινωνίας. Θίγονται με λεπτότητα ζητήματα ισότητας των δύο φύλων ( προσέξτε ότι η Mary Poppins διατηρεί μία άτυπη κόντρα με τον πατέρα των παιδιών που τα παραμελεί εστιάζοντας το ενδιαφέρον στα πράγματα που συντηρούν την εξουσία του όχι όμως και με την μητέρα τους που τα παραμελεί για να διεκδικήσει τα δικαιώματά της), ζητήματα σωστής διαπαιδαγώγησης των παιδιών, ζητήματα που αφορούν τα τρωτά της καπιταλιστικής κοινωνίας και του τραπεζικού συστήματος, ζητήματα ανθρωπιάς. Η ταινία κρούει κώδωνες.

Η οικογένεια θα σωθεί ως θεσμός μόνο αν αφουγκράζεται τις ανάγκες των μελών της. Πόσο επίκαιρο φαντάζει το μήνυμα και πόσο γλυκά μας κάνει να νιώθουμε η αλλόκοτη γκουβερνάντα των παιδικών μας χρόνων.

Βαθμολογία: (8/10)

Αλκηστις Χαρσούλη

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.