Προκειται για την τριτη ταινια στην φιλμογραφια του Τζον Καρπεντερ και την πρωτη που τον καθιερωσε. Αποτελει μια πρωτοποριακη ταινια τρομου στην μυθολογια των psycho - killers οι οποιοι χωρις να παρουσιαζουν τιποτα το υπερφυσικο αρνουνται να πεθανουν. Χαρακτηριζεται σαν μια επιθεση στην ειδυλλιακη εικονα της τυπικης αμερικανικης επαρχιακης οικογενειας. Υπαρχουν παροδικες αναφορες σε ταινιες οπως το Ψυχω (ηρωιδα η Τζειμι Λι Κερτις κορη της Τζανετ Λι ο δολοφονος εχει το ιδιο ονομα κτλ) σημαδι του ποσο μεγαλη επιρροη εχει δεχθει ο Καρπεντερ απο τον Χιτσκοκ.
Χρήστος Κολιάφας

Μια ταινια χαμηλου κοστους, η οποια εντουτοις αποτελεσε θεμελιο λιθο του ειδους των ταινιων θριλερ με δολοφονους κατα συρροη και προτυπο για απειρες απομιμησεις. Αυτο που την κανει ξεχωριστη-περα απο τις ερμηνειες των πρωταγωνιστων και τη συγκλονιστικη φωτογραφια- θα ελεγε κανεις ειναι και η ιδεολογια της: μια επιθεση στο μικροαστικο, αμερικανινο "παραδεισο", οπου ολα ειναι ηρεμα αλλα μονο στην επιφανεια.Ο ψυχοπαθης ηρωας αλλωστε αποτελει κομματι αυτης της κατα τα αλλα "ειδυλλιακης"κοινωνιας. Η ταινια του Καρπεντερ σχολιαζει επισης τις δυσλειτουργιες της αμερικανικης οικογενειας (αδιαφοροι γονεις,αποξενωμενοι εφηβοι, αλλα και τη δυσκολια του να ειναι κανεις διαφορετικος.Μια κλασικη ταινια που δεν ξεπεραστηκε ποτε.
Δήμος Δημουλάς